Παρασκευή 25 Δεκεμβρίου 2009
Τετάρτη 16 Δεκεμβρίου 2009
Πέμπτη 3 Δεκεμβρίου 2009
Είναι Άβαρος μόνον ο Αλαβάνος;
Του Θανάση Καρτερού
Διχαστική, βαθιά διχαστική, εμπρηστική, διασπαστική, υβριστική, σύμπτωμα της παιδικής αρρώστιας του κομουνισμού, παλαιάς κοπής: Μικρό απάνθισμα μεταμοντέρνας κριτικής συντρόφων σε σύντροφό τους για ομιλία του από κομματικά νόμιμο βήμα. Η οποία ομιλία, σύμφωνα με μια πολύ προχωρημένη εκδοχή, «υπαγορεύεται από προφανείς σκοπιμότητες». Τόσο προφανείς που η σχετική ανακοίνωση δεν λαμβάνει τον κόπο να τις κατονομάσει.
Θα πει ίσως κάποιος ότι με το περίσσευμα δημοκρατίας του «χώρου» δεν είναι και προς θάνατον μια - δυο βαριές κουβέντες. Κακώς θα το πει. Διότι με το περίσσευμα αγριότητας που επί δεκαετίες χαρακτήριζε επίσης τον «χώρο» θα έπρεπε να προσέχουν όλοι τι λένε και πώς. Και αν -αν λέμε- ο κατηγορούμενος διέπραξε με την ομιλία του όσα τρομερά τού καταλογίζουν, τότε τι ακριβώς διαπράττουν όσοι απαντούν έτσι; Οι οποίοι μάλιστα, σε αντίθεση με το θύμα της παιδικής ασθένειας, και υγιείς είναι και κατέχουν κομματικές θέσεις και εκπροσωπούν στη Βουλή τον «χώρο» - και άρα εκπροσωπούν πιο έγκυρα την κουλτούρα του διαλόγου του.
Ένας, οπαδός της ψυχραιμίας προφανώς, απάντησε στη χθεσινή "Αυγή" επί της ουσίας για τον αριστερό ευρωπαϊσμό. Κατά τα λοιπά, το αριστερό κομμάτι του ουρανού γέμισε μπαμ-μπουμ, πυροτεχνήματα, καπνούς, θραύσματα αλαλαγμών, που μάλλον κρύβουν παρά απαντούν. Μήπως δεν αξίζει τον κόπο να ασχοληθούν με όσα είπε ακατονόμαστος; Θεωρούν ανάξιους απάντησης τους διαβολικούς του στίχους; Μήπως άλλα τους φταίνε κι όχι η συγκεκριμένη ομιλία; Ας το πουν με πολιτικούς όρους. Τι δουλειά έχει εδώ η δίκη προθέσεων και το ξεκατίνιασμα του ανθρώπου αντί για το ξετίναγμα απόψεων;
Και η παράσταση κομματικού πατριωτισμού γίνεται θέατρο του παραλόγου όταν οι πιο αυστηροί δημόσιοι κατήγοροι του επίδοξου διασπαστή δεν έχουν πρόβλημα να αναγνωρίζουν στον εαυτό τους δικαιώματα διάσπασης… αφού εξαντλήσουν όλα τα μέσα αλλαγής γραμμής! Ή να είναι υπερήφανοι βουλευτές ενός «μορφώματος» του οποίου αρνούνται να είναι ταπεινά μέλη, έστω κι αν άλλα λέει το κόμμα τους. Ή να τσαλακώνουν δημοσίως την ηγεσία τους με τη βαριά κατηγορία ότι ρευστοποιεί το κόμμα! Νυν υπέρ πάντων ο αγών για τη σωτηρία της ανανεωτικής αριστεράς λοιπόν. Αλλά είναι σίγουρα Άβαρος μόνον ο Αλαβάνος; Για να ξέρουμε πότε τελικώς θα έχει σωθεί η Πόλις και θα μπορούμε να ψάλουμε τη Υπερμάχω…
Τρίτη 1 Δεκεμβρίου 2009
Κάτι ήξερε ο ποιητής
ο τραγουδοποιός εν προκειμένω
...
Η ζωή αλλάζει δίχως να κοιτάζει
τη δική σου μελαγχολία
κι έρχεται η στιγμή για ν' αποφασίσεις
με ποιους θα πας και ποιους θ' αφήσεις.
Πέρασαν για πάντα
οι παλιές ιδέες, οι παλιές αγάπες
οι κραυγές.
Γίνανε παιχνίδι στα χέρια των παιδιών......
Παρασκευή 20 Νοεμβρίου 2009
Τρίτη 17 Νοεμβρίου 2009
17 ΝΟΕΜΒΡΗ 73
ΤΟΥ ΠΡΟΕΔΡΟΥ ΤΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ
κ. ΚΑΡΟΛΟΥ ΠΑΠΟΥΛΙΑ
ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΠΕΤΕΙΟ ΤΟΥ ΠΟΛΥΤΕΧΝΕΙΟΥ
Προεδρικό Μέγαρο, 16 Νοεμβρίου 2009
Το Πολυτεχνείο είναι για όλους μας σημείο αναφοράς, αιτία συλλογικού αυτοσεβασμού και πεποίθησης ότι από το σκοτάδι μπορεί να έρθει το φως.
Είναι μία επέτειος που επιβάλει πέρα από τις τιμές στους αγωνιστές της εξέγερσης περίσκεψη και την επιστροφή στο ερώτημα αν το ψωμί φτάνει για όλους, αν η παιδεία είναι αυτή που αξίζει στα παιδιά μας, αν η ελευθερία είναι πλήρης και αδιαπραγμάτευτη για τις μειοψηφίες.
Οι αγωνιστές του αντιχουντικού αγώνα αποτελούν πρότυπο συμπεριφοράς, στάσης ζωής, αξιακού κώδικα και τους οφείλουμε περισσότερα από όσα καταθέτουμε.
Οι εξεγέρσεις συνήθως συμβαίνουν χωρίς προγραμματισμό, χωρίς σχέδιο και από ανθρώπους που μπορεί αργότερα να μετανιώσουν ή να αλλάξουν. Στην πραγματικότητα δεν ανήκουν σε αυτούς που τις προκαλούν αλλά σε εκείνους στο όνομα των οποίων εκδηλώνονται. Και είναι σχεδόν πάντα εκφράσεις ανάτασης και διεκδίκησης της νέας γενιάς που προηγείται όταν πρόκειται για τις μεγάλες ανατροπές.
Είναι αυτός ένας από τους λόγους για τους οποίους οι νέοι άνθρωποι δικαιούνται την κατανόησή μας ακόμη και για τα λάθη τους.-
Τρίτη 27 Οκτωβρίου 2009
Και περισσότερη τιμή τούς πρέπει.....
Και περισσότερη τιμή τούς πρέπει
όταν προβλέπουν (και πολλοί προβλέπουν)
πως ο Εφιάλτης θα φανεί στο τέλος,
κ’ οι Μήδοι επί τέλους θα διαβούνε.
(Από τις Θερμοπύλες του Κ.Π.Καβάφη)
Σάββατο 10 Οκτωβρίου 2009
Τρίτη 29 Σεπτεμβρίου 2009
Την Παρασκευή 2 Οκτωβρίου στις 7.30 μ.μ.
Κεντρική προεκλογική συγκέντρωση στην Πλατεία Βουνακίου του ΣΥΡΙΖΑ
Ομιλητής θα είναι ο καθηγητής Πολιτικών και Κοινωνικών Επιστημών του Παντείου Πανεπιστημίου και υποψήφιος με το ψηφοδέλτιο επικρατείας του ΣΥΡΙΖΑ, σ. Αλκης Ρήγος.
Θα χαιρετίσουν οι υποψήφιοι βουλευτές Χίου του ΣΥΡΙΖΑ:
Μαρίκα Ιωάννου - Φραγκάκη
Παντελής Καβύρης
Τούλα Τσαρτσάλη - Καλογερά
Πέμπτη 17 Σεπτεμβρίου 2009
Σάββατο 12 Σεπτεμβρίου 2009
Δευτέρα 7 Σεπτεμβρίου 2009
Δειλοί, μοιραίοι κι άβουλοι αντάμα
.....
- Φταίει το ζαβό το ριζικό μας!
- Φταίει ο Θεός που μας μισεί!
- Φταίει το κεφάλι το κακό μας!
- Φταίει πρώτ' απ' όλα το κρασί!
Ποιος φταίει; ποιος φταίει; Κανένα στόμα
δεν το βρε και δεν το 'πε ακόμα.
Έτσι στη σκότεινη ταβέρνα
πίνουμε πάντα μας σκυφτοί.
Σαν τα σκουλήκια, κάθε φτέρνα
όπου μας εύρει μας πατεί.
Δειλοί, μοιραίοι κι άβουλοι αντάμα,
προσμένουμε, ίσως, κάποιο θάμα!
Πέμπτη 25 Ιουνίου 2009
Τετάρτη 10 Ιουνίου 2009
ΑΥΤΑ ΕΙΝΑΙ ΤΑ ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΑ
| ΚΟΜΜΑ | ΠΟΣΟΣΤΟ 2009 | ΠΟΣΟΣΤΟ 2004 | ΔΙΑΦΟΡΑ |
| ΠΑΣΟΚ | 36,65% | 34,03% | 2,62% |
| Ν.Δ. | 32,29% | 43,01% | -10,72% |
| Κ.Κ.Ε. | 8,35% | 9,48% | -1,13% |
| ΛΑΟΣ | 7,15% | 4,12% | 3,03% |
| ΣΥΡΙΖΑ | 4,70% | 4,16% | 0,54% |
| ΟΙΚΟΛΟΓΟΙ ΠΡΑΣΙΝΟΙ | 3,49% | 0,67% | 2,82% |
Παρασκευή 5 Ιουνίου 2009
Πέμπτη 4 Ιουνίου 2009
Ο Νάνος Βαλαωρίτης στηρίζει το ευρωψηφοδέλτιο του ΣΥΡΙΖΑ
Τη στήριξή του στο ευρωψηφοδέλτιο του ΣΥΡΙΖΑ εκφράζει σε μεγάλη συνέντευξή του στην εφημερίδα «Αριστερά!» (κυκλοφορεί αύριο -Παρασκευή 5 Ιουνίου) ο ποιητής Νάνος Βαλαωρίτης.
Ο κ. Βαλαωρίτης, που σημειωτέον στις εθνικές εκλογές του 2007 ήταν επικεφαλής του ψηφοδελτίου Επικρατείας των Οικολόγων Πράσινων αφήνει σαφείς αιχμές για την πορεία και στόχευση του συγκεκριμένου πολιτικού σχηματισμού, που τις τελευταίες μέρες βρίσκεται στο επίκεντρο της (δημοσκοπικής) επικαιρότητας και περιγράφει αναλυτικά το δικό του όραμα για την οικολογία, η οποία θα απαντά με ουσιαστικούς όρους στις πιεστικές ανάγκες του σήμερα.
Πιο συγκεκριμένα, μιλώντας για τη δική του εμπλοκή με τους Οικολόγους Πράσινους, εκφράζει την πικρία του για τον τρόπο που τον αντιμετώπισαν, υπογραμμίζοντας ότι χρησιμοποίησαν το όνομά του για να μαζέψουν ψήφους και μετά μεθόδευσαν τον παραγκωνισμό του και τονίζει χαρακτηριστικά ότι «το πρόβλημα δεν είναι μόνο τα προσωπικά -αυτά θα γίνονταν σε οποιοδήποτε κόμμα. Το ζήτημα είναι αν τελικά ένα τέτοιο κόμμα θα ωφελούσε την υπόθεση. Αν οι Οικολόγοι Πράσινοι θα γίνονταν -σε περίπτωση που έπαιρναν περισσότερες ψήφους- ένα παίγνιο των μεγάλων κομμάτων, όπως έγινε παλιότερα και διαλύθηκαν, όταν η τότε βουλευτίνα προσχώρησε αμέσως σε ένα μεγάλο κόμμα».
Σε άλλο σημείο και αναφερόμενος στο γεγονός ότι η οικολογία έχει αρχίσει να απασχολεί με ουσιαστικούς όρους όλο και περισσότερο κόσμο, σημειώνει ότι «αυτό πρέπει οπωσδήποτε να γίνει, αλλά δεν βλέπω τη σκοπιμότητα δημιουργίας ενός κόμματος υποχείριου άλλων κομμάτων. Αυτό έγινε και στη Γερμανία, όπως ξέρουμε, όπου οι Πράσινοι με τους Σοσιαλδημοκράτες συμψήφισαν τους βομβαρδισμούς στη Γιουγκοσλαβία και έκαναν φοβερά πράγματα».
Απαντώντας στην ερώτηση πόσο οικολογικό είναι ένα κόμμα εάν δεν βάζει συνολικά το ζήτημα του μοντέλου ανάπτυξης λέει ότι «δεν γίνεται διαφορετικά. Αυτά είναι αξεχώριστα. Γι’ αυτό άλλωστε αρχίζουν και τα μεγάλα κόμματα να το συνειδητοποιούν» και σε άλλο σημείο επισημαίνει ότι «πιστεύω πως όλα τα κόμματα πρέπει να ασχοληθούν σοβαρά με αυτή την υπόθεση, η οποία δεν μπορεί να αφεθεί σε μία ομάδα ανθρώπων, που κατά τη γνώμη μου δεν είναι κατάλληλοι».
Τέλος, η συνέντευξη του Νάνου Βαλαωρίτη κλείνει με τον εξής χαρακτηριστικό διάλογο:
- Με δεδομένους, λοιπόν, τους αγώνες που έχει δώσει για το περιβάλλον, το οποίο βρίσκεται στις βασικές του προτεραιότητες, ο ΣΥΡΙΖΑ σας πείθει να τον στηρίξετε;
«Βεβαίως με πείθει, όπως θα στήριζα και άλλους αν με έπειθαν ότι δίνουν πραγματικά μια μάχη…»
4 Ιουνίου 2009
Τετάρτη 3 Ιουνίου 2009
Σάββατο 2 Μαΐου 2009
Ο δρόμος ειν' απλόχωρος
Ένας από τους μεγαλύτερους χώρους στάθμευσης σε σούπερ μάρκετ, είναι αυτός του Βερόπουλου στο κοντάρι.
Παρ’ όλα αυτά διάφοροι «εξυπνάκηδες» θεωρούν σκόπιμο να σταθμεύουν μπροστά από τις εξόδους του καταστήματος και έτσι να εμποδίζουν την διέλευση όλων αυτών, που αφού τελειώσουν τις αγορές τους κατευθύνονται προς τα αυτοκίνητά τους.
Αυτή η συμπεριφορά αποτελεί περιφρόνηση προς τους άλλους που σταθμεύουν στα οριζόμενα από τις διαγραμμίσεις σημεία και δείχνει και άτομα του τύπου «εγώ παρκάρω όπου γουστάρω και δεν δίνω λογαριασμό σε κανέναν».
Είναι τα ίδια άτομα που σταθμεύουν στις διαβάσεις πεζών, στις θέσεις για Α.Μ.Ε.Α. , στους πεζόδρομους, στις ράμπες, επί των πεζοδρομίων ακόμα και μπροστά στα γκαράζ των άλλων.
Τι θα γίνει με όλους αυτούς ;
Τίποτα απολύτως τίποτα.
Υπάρχει μόνο μια ελπίδα , αν η κοινωνία πάψει να τους θεωρεί «καπάτσους», «μάγκες» και «ξερόλες» και τους δώσει τον πραγματικό χαρακτηρισμό που τους ταιριάζει , ήτοι του ηλίθιου και ανάγωγου.
Κυριακή 26 Απριλίου 2009
ΜΙΑ ΑΡΙΣΤΕΡΑ ΣΤΑ ΜΕΤΡΑ ΤΟΥΣ
Tου Αλεξη Παπαχελα
Παλαιότερα οι σκεπτόμενοι ψηφοφόροι είχαν, σε περιόδους απόγνωσης με τα δύο μεγάλα κόμματα, μια επιλογή στις κάλπες. Η λεγόμενη ανανεωτική αριστερά της εποχής Κύρκου ή Κωνσταντόπουλου αποτελούσε μια έντιμη διέξοδο για τους ανθρώπους που απεχθάνονταν τον λαϊκισμό του πρώιμου ΠΑΣΟΚ και δεν εμπιστεύονταν τη Ν.Δ. στον ρόλο του μεταρρυθμιστή της χώρας. Είχε έναν ευρωπαϊκό προσανατολισμό και το κυριότερο απέφευγε τον μη σκεπτόμενο ισοπεδωτισμό, τους φανατισμούς, τις ακρότητες. Στις τάξεις της είχαν ενταχθεί δυναμικά κομμάτια της διανόησης, των πανεπιστημιακών, άνθρωποι που «ψάχνονταν» πάντοτε να βρουν κάτι καινούργιο απ’ έξω και επέμεναν σε μια δημιουργική αριστερά.
Αυτή η ανανεωτική αριστερά δεν έχει σήμερα τίποτα να κάνει με το σχήμα που έχει κληρονομήσει απλώς την «ταμπέλα» της. Τη σκέψη διαδέχθηκε ο φανατισμός, τη μετριοπάθεια οι ακρότητες, τον φιλοευρωπαϊσμό η άκρατη καχυποψία απέναντι σε οιοδήποτε -μη περιθωριακό- ξένο ρεύμα. Είναι εμφανές πως η σημερινή «ανανεωτική αριστερά» δεν θέλει να έχει καμία σχέση με τον Λεωνίδα Κύρκο ή τον Μιχάλη Παπαγιαννάκη, τους οποίους αντιμετωπίζει ως ενοχλητικούς εκφραστές μιας απεχθούς παράδοσης.
Είναι εντυπωσιακό πώς επικράτησαν τα πιο ακραία, και σε μερικές περιπτώσεις «γραφικά», στοιχεία που σε παλαιότερες εποχές θα ανήκαν σε περιθωριακά γκρουπούσκουλα. Από την παρέα που υποστήριξε με πάθος τα ιδεώδη της «17 Νοέμβρη» έως τους πανεπιστημιακούς που βλέπουν τους εαυτούς τους ως δημόσιους υπαλλήλους και όχι ανθρώπους που βελτιώνονται και βελτιώνουν τους μαθητές τους, βρήκαν στέγη στον σημερινό διάδοχο της ανανεωτικής κληρονομιάς. Το συνεχές φλερτάρισμα με τη νομιμοποίηση της βίας ξενίζει, γιατί δεν ταίριαζε ποτέ με αυτόν τον νεωτεριστικό χώρο. Ολο το άρθρο εδώ
ΤΡΙΤΗ ΑΠΟΨΗ]
Αποδόμηση της Ανανεωτικής Αριστεράς
Στη μετεξέλιξη αυτού του φορέα, στον Συνασπισμό, εντάχθηκαν και πολλοί που είχαν αρχικά διαφωνήσει με τη συγκεκριμένη επιλογή. Επίσης, οι εκ του ΚΚΕ προερχόμενοι, οι οποίοι, χωρίς να αναθεωρήσουν ούτε κατά κεραία απόψεις και συμπεριφορές που τους κατέστησαν προβεβλημένα στελέχη σε ένα σταλινικό κόμμα, εγκαταστάθηκαν ως κύριοι στο σπίτι που είχαν άλλοι προετοιμάσει. Σήμερα, αφού έχουν επιβάλει στον Συνασπισμό μια κουλτούρα και μία πολιτική ξένη προς την παράδοση και τις αρχές της Ανανεωτικής Αριστεράς, Ολο το άρθρο εδώ
Δευτέρα 13 Απριλίου 2009
ΟΝΟΜΑ ΚΑΙ ΠΡΑΓΜΑ
Κυριακή 22 Μαρτίου 2009
ΘΟΛΗ ΑΡΙΣΤΕΡΑ
Αφού η "θολή Αριστερά" στις δημοσκοπήσεις φαίνεται να μειώνει τις δυνάμεις της συνεχώς, γιατί ασχολούνται μαζί της και γιατί τους ενοχλεί;
Τώρα τι αριστερά θα ήταν αν δεν ενοχλούσε τον Μητσοτάκη;
Κυριακή 15 Μαρτίου 2009
Πέμπτη 5 Μαρτίου 2009
ΟΠΟΙΑ ΝΤΡΟΠΗ
από το in.gr
Σαν Παναθηναϊκός όμως αποκλείστηκε με ψηλά το κεφάλι.
Τετάρτη 4 Μαρτίου 2009
ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ Κ.Κ.
Φαντάζει σαν ειρωνεία, αλλά πολλά blogs για συντομία γράφουν την κυβέρνηση του Κώστα Καραμανλή σαν κυβέρνηση Κ.Κ.
Κυριακή 1 Μαρτίου 2009
Παρασκευή 27 Φεβρουαρίου 2009
ΚΙ ΕΝΑΣ ΔΙΚΟΣ ΜΑΣ
Να σας αποκαλύψουμε ποιοι κορυφαίοι επιχειρηματίες ανταποκρίθηκαν στην πρόσκληση του οικοδεσπότη.
Όπως πληροφορούμαστε ήταν εκεί ο κ. Μάνος Βασιλάκης της Aegean, αλλά και ο κ. Ευάγγελος Σπανός, πρόεδρος της Βιοϊατρικής. Ο κ. Δημήτρης Παπαλεξόπουλος, πρώην Πρόεδρος του ΣΕΒ και ιδιοκτήτης της τσιμεντοβιομηχανίας Τιτάν. Ο κ. Πάνος Λασκαρίδης ( ο αδελφός του Θάνος δεν μπόρεσε να παραβρεθεί) μεγαλομέτοχος στη « Μεγάλη Βρετανία» και εφοπλιστής, πρώην ιδιοκτήτης του Καζίνου, - ως συνεργάτης του εργάζεται ο κ. Νίκος Παπανδρέου, συγγραφέας και αδελφός του Προέδρου του ΠΑΣΟΚ.
Το παρόν έδωσαν επίσης ο κ. Σπύρος Θεοδωρόπουλος της Vivardia, αλλά και ο κ. Μάκης Σκλαβενίτης, με τα ομώνυμα σούπερ μάρκετ και ο κ. Αριστείδης Μπελές, με τα ιχθυοτροφεία « Νηρέας».
Στο δείπνο παρέστησαν ακόμα ο ιδιοκτήτης της ΜΕΤΚΑ κ. Ευάγγελος Μυτιληναίος, ο κ. Σπύρος Διβάνης με τα γνωστά ξενοδοχεία, ο κ. Άγγελος Πλακόπιτας της Clobal Finance ( εταιρείας πληροφορικής), ο κ. Γιώργος Γεράρδος, της εταιρείας « Πλαίσιο» και ο κ. Σάκης Καλλιντζάλης της Ελληνικής Τεχνοδομικής.
Καθόλου άσχημη συγκομιδή για τον Πρόεδρο του ΠΑΣΟΚ που καθώς βρίσκεται μια ανάσα προ της εξουσίας « ξεχνάει» τα περί « διαπλοκής» και οργανώνει σε όλα τα επίπεδα τις σχέσεις του με την επιχειρηματική τάξη. Το τραπέζι στο σπίτι του επιφανούς στελέχους του Λάτση, άλλωστε, δεν ήταν το πρώτο που είχε οργανωθεί και, προφανώς, δεν θα είναι και το τελευταίο.
Ο κ. Παπανδρέου συνοδευόταν από τον Γιάννη Ραγκούση και την υπεύθυνη του Τομέα Οικονομίας Ντίνα Λάζαρη. Εντύπωση προκαλεί που δεν πήρε μαζί του Λούκα και Χρυσοχοΐδη, πλην, όμως, και αυτοί κάνουν τις δικές τους επαφές με τους επιχειρηματίες.
